Redakcja przybogu.pl Dwa Kierunki: Niebo lub Piekło
W swojej relacji Bill Wiese podkreśla, że każdy człowiek ma przed sobą tylko dwa kierunki: niebo lub piekło. „A niebo nie jest naszym domyślnym miejscem przeznaczenia. Potrzebne jest celowe działanie z naszej strony, aby wejść do nieba” – mówi. Wymaga to pokuty i przyjęcia Jezusa jako Pana i Zbawiciela. W przeciwnym razie człowiek trafi do piekła, które jest o wiele gorsze, niż można sobie wyobrazić.
Bill opisuje swoją wizję piekła jako miejsce intensywnego upału i przerażającej ciemności. Został wyciągnięty ze swojego ciała i zaczął spadać w dół tunelu, gdzie temperatura stawała się coraz wyższa, a ciemność coraz głębsza. „Widziałem, jak moje ciało upadło na podłogę w salonie. Zacząłem spadać w dół tego tunelu. Robiło się coraz goręcej i goręcej, ciemniej i ciemniej.”
Jego wizję potwierdzają biblijne wersety: „Izajasz 14, 9-10 mówi, piekło pod spodem poruszyło się na twoje przyjście. Powiedzą, czy osłabłeś jak my? Psalm 88, 4 mówi, zostałem zaliczony do tych, którzy wstępują do dołu. Stałem się jak człowiek bez siły.”
Wizja Williama Bootha
Bill Wiese przytacza wizję Williama Bootha, założyciela Armii Zbawienia, który również miał wizję piekła. Booth widział ciemny ocean pełen cierpiących ludzi, zmagających się i tonących. Opisał, jak nieliczni z uratowanych pomagali tonącym, podczas gdy większość była zajęta swoimi sprawami, nie zwracając uwagi na cierpienie innych. Booth podkreślał, że ci bezpieczni na platformie, mimo że zostali uratowani, zapomnieli o swoim ratunku i nie przejmowali się tymi, którzy tonęli.
Wiese odwołuje się do tej wizji, aby podkreślić, jak ważne jest, aby chrześcijanie pomagali innym. Opisuje, jak w jego wizji demony krążyły po celi więziennej jak wściekłe zwierzęta, dręcząc dusze. „Krążyły po celi jak wściekłe zwierzęta zamknięte w klatce. Zachowywały się w najdzikszy sposób. A potem jeden z demonów chwycił mnie, podniósł i rzucił o ścianę tej więziennej celi.”
Jego wizję potwierdzają wersety biblijne: „Mateusz 18, 34 wspomina o byciu wydanym dręczycielom. Łukasz 12, 47 mówi, że zostaniesz uderzony wieloma lub niewieloma biczami.”
Doświadczenie Wiese’a
23 listopada 1998 roku Bill Wiese miał wizję piekła, która zmieniła jego życie. „To nie było doświadczenie śmierci, ale doświadczenie wyjścia z ciała, które w Biblii jest klasyfikowane jako wizja” – tłumaczy Wiese. Przywołuje liczne wersety biblijne, aby uzasadnić swoje doświadczenie, jak np. 2 List do Koryntian 12, 1-2, gdzie św. Paweł opisuje swoją wizję nieba.
Bill opisuje piekło jako miejsce o intensywnym upale, ciemności i pełne demonicznych istot. Widział ludzi cierpiących w ogniu, krzyczących z bólu. „Zabrano mnie z tej celi więziennej i położono obok tego wielkiego krateru szalejącego ognia. To Bóg mnie zabrał, ale wtedy jeszcze o tym nie wiedziałem i umieścił mnie obok tego ogromnego szalejącego krateru.”
Przytacza fragmenty z Biblii, które potwierdzają jego wizję, jak np. „Izajasz 33, 12-14 mówi, ludzie będą jak wypalone wapno, jak odcięte ciernie płonąć będą w ogniu. Kto spośród nas zamieszka w pożerającym ogniu? Kto z nas będzie mieszkał w wiecznych płomieniach?”
Przesłanie dla chrześcijan
Wiese podkreśla, że doświadczenie piekła skłania do głębokiej refleksji nad zbawieniem. „Jedynym sposobem, w jaki chrześcijanin może zobaczyć piekło, jest sen lub wizja” – mówi. Przypomina o potrzebie pokuty i przyjęcia Jezusa jako jedynej drogi do zbawienia, cytując słowa Jezusa z Ewangelii Jana 14, 6: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze mnie”.
W swojej wizji Bill widział płonące dusze w piekle, które cierpiały w nieskończonym bólu. Opisuje, jak demony wrzucały ludzi do krateru ognia, gdzie cierpieli bez końca. „Widziałem sylwetki tysięcy ludzi. Wyglądali jak szkielety. Nie da się odróżnić mężczyzny od kobiety. A ludzie krzyczeli tak głośno, że to było ogłuszające.”
Przytacza wersety biblijne potwierdzające jego wizję: „Mateusz 10, 28 mówi, bójcie się raczej tego, który może duszę i ciało zatracić w piekle. Izajasz 57, 21 mówi, nie ma pokoju dla niegodziwych, mówi mój Bóg. Nie ma żadnego spokoju umysłu.”
Biblia jako Fundament
Wiese przytacza liczne wersety biblijne, aby uzasadnić swoje doświadczenie i przesłanie. Cytuje m.in. „Mateusz 10, 28 mówi, bójcie się raczej tego, który może duszę i ciało zatracić w piekle”. Podkreśla, że piekło jest miejscem wiecznych mąk nie tylko duszy, ale i ciała, o czym mówi Jezus w Mateuszu 25, 46: „I pójdą ci na mękę wieczną, a sprawiedliwi do żywota wiecznego”.
W swojej wizji Bill widział różne poziomy męki i stopnie kary w piekle. Opisuje, jak demony dręczyły dusze, bijąc je i rozrywając ich ciała. „Demony mają ogromną siłę, zupełnie jakbym ważył tyle co szklanka wody. Uderzyłem w ścianę, upadłem na podłogę i poczułem się tak, jakbym miał wszystkie kości w moim ciele połamane.”
Potwierdza to licznymi wersetami biblijnymi: „Mateusz 18, 34 wspomina o byciu wydanym dręczycielom. Łukasz 12, 47 mówi, że zostaniesz uderzony wieloma lub niewieloma biczami. Psalm 50, 22 mówi, Wy, którzy zapominacie o Bogu, będziecie rozdarci na strzępy.”
Misja Ewangelizacji
Po swoim doświadczeniu Wiese poświęcił się ewangelizacji, finansując swoje wyjazdy z własnych środków przez siedem lat. Mówi, że dzieli się swoim przesłaniem nie dla pieniędzy, ale z posłuszeństwa Bogu. „Czasami Bóg wyciąga nas z naszej strefy komfortu. Ale jeśli będziemy posłuszni, to stanie się komfortowe” – tłumaczy.
Bill opisuje, jak Jezus wyjaśnił mu, dlaczego musiał zobaczyć piekło. „Powiedział, że wielu ludzi nie wierzy, że piekło jest prawdziwe. Nawet niektórzy z moich własnych ludzi nie wierzą, że piekło istnieje.” To skłoniło Wiese’a do dzielenia się swoim doświadczeniem i ostrzegania innych przed wiecznym potępieniem.
Podkreśla, że każdy chrześcijanin ma misję do wykonania. „To my niesiemy słowa życia. Pierwszy do Tesaloniczan mówi, że zostaliśmy uznani za godnych powierzenia nam Ewangelii.”
Wezwanie do nawrócenia
Na koniec Bill Wiese wzywa do nawrócenia i przyjęcia Jezusa jako Pana i Zbawiciela. Podkreśla, że jest to jedyna droga do zbawienia i uniknięcia piekła. „Jan 3, 36 mówi, kto wierzy w Syna, ma życie wieczne. Kto zaś nie wierzy w Syna, nie ujrzy życia, lecz gniew Boży ciąży nad nim.”
W swojej wizji Bill widział, jak ludzie bez końca spadają do piekła, nie mając żadnej nadziei na ratunek. Opisuje, jak odczuwał brak nadziei i wieczne oddzielenie od Boga. „Chciałem porozmawiać z jakąkolwiek osobą, z kimkolwiek. Przebywanie z ludźmi jest przyjemne, nawet jeśli ich nie znasz. Rozmowa, ale wszyscy jesteśmy trzymani z dala od siebie w tym kraterze ognia. Wszyscy są z dala.”
