Redakcja przybogu.pl Carlo Acutis, zaledwie 15-letni chłopak, zyskał sławę jako „cyfrowy ewangelizator” i inspiracja dla wielu ludzi na całym świecie. Jego życie, choć krótkie, pozostawiło trwały ślad w sercach i umysłach wiernych, a jego niezwykła duchowa dojrzałość i miłość do Eucharystii doprowadziły go na ścieżkę do świętości.
Wczesne lata życia błogosławionego Carlo Acutisa
Carlo Acutis urodził się 3 maja 1991 roku w Londynie, jako syn włoskich rodziców. Rodzina szybko powróciła do Włoch, gdzie Carlo dorastał w Mediolanie. W dzieciństwie wyróżniał się otwartością i dobrocią serca, a rodzice szybko dostrzegli w nim zainteresowanie duchowością.
Babcia Carla Maria Henrietta Perłowska była Polką z Warszawy. W trakcie II wojny światowej wyjechała do Anglii, gdzie osiedliła się w Londynie.
Choć jego rodzina nie była szczególnie religijna, Carlo od najmłodszych lat wykazywał głęboką wiarę i z wielką ochotą uczestniczył w Mszach świętych, czego pragnął już w wieku kilku lat. W wieku 7 lat przystąpił do Pierwszej Komunii Świętej, co stało się dla niego ważnym momentem życia, który wzbudził w nim jeszcze większe zainteresowanie Eucharystią.
Pasja do informatyki, technologii i ewangelizacji
Carlo fascynował się komputerami, szybko nauczył się programowania, tworzenia stron internetowych i obróbki graficznej. W wieku 11 lat postanowił wykorzystać swoje umiejętności, aby szerzyć wiarę w Internecie. Jego największym dziełem była strona poświęcona cudom eucharystycznym, którą zaczął tworzyć już w wieku 11 lat i ukończył kilka miesięcy przed swoją śmiercią. Strona zawierała bogaty zbiór dokumentacji cudów eucharystycznych na całym świecie, w nadziei, że inni ludzie dostrzegą w nich dowód na obecność Boga.
Carlo głęboko wierzył, że Internet jest przestrzenią, w której można głosić Ewangelię i zbliżać ludzi do Boga. Mówił, że „Wszyscy rodzą się jako oryginały. Wielu umiera jako fotokopie.” podkreślając potrzebę autentyczności i wierności własnym wartościom w czasach, gdy media społecznościowe często promują powierzchowność.
Droga do Świętości
W 2006 roku Carlo zachorował na agresywną białaczkę. Chorobę przyjął z niezwykłym spokojem i pogodą ducha, mówiąc, że swoje cierpienie ofiaruje za papieża i Kościół. Jego postawa wobec cierpienia była niezwykle dojrzała, a Carlo modlił się za innych chorych, zamiast skupiać się na własnym cierpieniu. Zmarł 12 października 2006 roku w Monza, otoczony miłością rodziny i bliskich.
Jego grób szybko stał się celem pielgrzymek, a ludzie zaczęli modlić się za jego wstawiennictwem. Liczne świadectwa uzdrowień i nawróceń za jego przyczyną przyciągnęły uwagę Kościoła, a proces beatyfikacyjny został rozpoczęty. 10 października 2020 roku, papież Franciszek ogłosił Carlo błogosławionym, czyniąc go jednym z najmłodszych błogosławionych Kościoła katolickiego.
Dziedzictwo i wpływ na współczesnych wiernych
Carlo Acutis został ogłoszony patronem Internetu i młodzieży. Jego historia zainspirowała tysiące młodych ludzi na całym świecie, którzy w jego postawie odnajdują wzór naśladowania. Wiele szkół, parafii i grup młodzieżowych poświęca Carlo, upatrując w nim przewodnika i orędownika w modlitwie. Carlo pozostaje symbolem wierności zasadom wiary i przypomnieniem, że każdy może wykorzystać swoje talenty w służbie Boga.
Dzięki licznym publikacjom i dokumentacjom o jego życiu, jego przykład życia chrześcijańskiego stale inspiruje młodych ludzi do głębszego przeżywania własnej wiary. Carlo udowodnił, że świętość jest dostępna także w erze cyfrowej, a młodzi ludzie mogą skutecznie wykorzystywać Internet do szerzenia wartości duchowych i wspierania innych.
Czy ciało Carla Acutisa jest nietknięte?
Ciało Carla Acutisa zostało ekshumowane w 2019 roku w ramach procesu beatyfikacyjnego. Podczas ekshumacji odkryto, że jego ciało było częściowo zachowane, co nie jest równoznaczne z tym, że było całkowicie nietknięte. Włoskie media informowały, że ciało zachowało się w sposób naturalny, ale wymagało pewnych prac konserwacyjnych.
Carlo został pochowany w Asyżu w typowym stroju młodzieżowym, zgodnym z jego charakterem. W trumnie ubrano go w dżinsy, sportowe buty i bluzę – odzież, którą często nosił za życia. Ten strój miał podkreślać jego młodzieńczą tożsamość i fakt, że był zwykłym chłopakiem, który prowadził niezwykłe życie duchowe.
